Wiele osób nie wyobraża sobie, że nie powie smacznego na widok osoby jedzącej. Są też tacy, którzy czują się zakłopotani słysząc to słowo. No więc mówić „smacznego” czy nie?

Wyobraźmy sobie sytuację:
Pani Jola z księgowości mając przerwę poszła do biurowej kuchenki zjeść posiłek. Usiadła przy stoliku, pomyślała - w końcu chwila spokoju, wzięła pierwszy kęs do ust i do kuchni zajrzał sympatyczny Pan Romek - „Smacznego!” powiedział. Pani Jola w pośpiechu przełykała, by odpowiedzieć „dziękuję”, ale on już poszedł do swojego pokoju. Potem przyszła Kaśka z logistyki, by zrobić sobie herbatę, - „Ooo smacznego!” rzekła z uśmiechem, „Dziękuję” odpowiedziała p. Jola również z uśmiechem. Po chwili pojawiła się Kaśka z Piotrem z handlowego, by też zjeść lunch. – „Smacznego”, - „Smacznego Pani Jolu!” powiedzieli dosiadając się. „Dziękuję” – odparła już bez uśmiechu. Później przyszła nowa Asystentka Prezesa, by przygotować kawę dla gości - „Smacznego wszystkim” powiedziała wchodząc, pani Jola już tylko kiwnęła głową …

Czy podobnie wygląda to w Waszym biurze? Jak często widzicie osoby jedzące coś w biurze? Czy często spożywając posiłek słyszycie „smacznego”?

Zgodnie z zasadami savoir-vivre nie życzymy smacznego, gdyż mówiąc to sugerujemy, że jedzenie może być niesmaczne. Ponadto, zastanówmy się czy sytuacja w której znalazła się Pani Jola z powyższego przykładu była dla niej komfortowa? Czy zjadła swój posiłek ze smakiem? Czy odpowiadając komuś dziękuję, nie musiała przypadkiem mówić z pełnymi ustami? Czy kolejne i kolejne „smacznego” nie były irytujące i wręcz przeszkadzające w spożywaniu posiłku?

Dlatego, nie wprawiajmy w zakłopotanie osób jedzących swój posiłek i nie życzmy im smacznego. Pamiętajmy, że zgodnie z etykietą nie mówimy smacznego, ale jednocześnie jeśli ktoś mówi smacznego, powinniśmy odpowiedzieć dziękuję! Życząc smacznego osobie w trakcie jedzenia posiłku, wymuszamy odpowiedź, często stwarzając krępującą dla niej sytuację – bo jak tu elegancko odpowiedzieć jednocześnie przeżuwając jedzenie. Starajmy się więc nie dopuścić do sytuacji, by osoba chcąca w spokoju zjeść posiłek musiała np. zamknąć się na klucz w pokoju lub wyjść poza biuro na lunch.